Omschrijving
Na het beoefenen van beeldende kunst met een leraar die een positieve esthetiek aanhangt, heb ik deze praktijk lange tijd verlaten. Maar mijn ontmoeting in 2010 met de schilder Isabelle Ravet was bepalend. In haar Atelier Isara heb ik trompe-l’œil-technieken geleerd. Sinds 2013 maak ik mijn eigen composities, die ik fotografeer en vervolgens reproduceer door ze te transformeren. Ik heb me steeds meer gericht op hyperrealisme, met name in vanitascomposities in de stijl van de Spaanse Renaissance. Wat mij in het begin vooral interesseert, is wat ik wil zeggen door middel van een reeks symbolen. Het is het verhaal dat de compositie onderbouwt, maar het is ook de vertelling. Wat mijn doeken bij ieder van ons oproepen, wat ieder kan opbouwen vanuit mijn doeken. Verre van beelden van de dood, zoals soms wordt gedacht, zijn vanitas voor mij herinneringen aan de principes van nederigheid, tolerantie, gelijkheid en hoop in het leven.
Biografie
Ik heb altijd van beeldende kunst gehouden, maar de toevalligheden van het leven hebben me dit project doen vergeten, vooral omdat ik, als dochter van een vrij bekende schrijver en schilder in onze regio (Charleroi), niet in zijn voetsporen wilde treden! Toen brachten de toevalligheden van het leven me naar Atelier Isara. Onder de naam Amélie Haut, AmHo, heb ik sinds 2015 deelgenomen aan verschillende groepstentoonstellingen, zoals in februari 2022 (Interieurs, Exterieurs) met Dominique Jacqumart (Jado), in juni 2023 (Vier Blikken) met schilders Jado en Muriel Jongen en beeldhouwer Patricia Debaerdemacker, en heel recent (april 2024) bij het Kabinet van Curiositeiten op de Boekenbeurs (met kunstenaars van Atelier Isara). Ik heb deelgenomen aan verschillende salons in België (de verschillende SAC Artistieke Salons in Charleroi, Doornik, enz.), aan kunstenaarsroutes (vooral de We Art XL-route) en aan twee solotentoonstellingen, waarvan de laatste in januari 2019, onder de titel Tekens van Leven.