Omschrijving

België is een uniek laboratorium, altijd op de proef gesteld door zijn diversiteit; zowel de diversiteit die voorafging aan de oprichting van de Belgische staat tussen Vlamingen en Franstaligen, als die welke verband houdt met migratie. Het is voortdurend op zoek naar een formule voor samenleven, die soms wordt ondermijnd door signalen van identitaire terugtrekking of discriminatie van minderheden.

De sterke aanwezigheid, op alle niveaus van het onderwijs, van een bevolking van migrantenafkomst is een belangrijke factor en een troef in België. Onze jongeren vragen vandaag om een geschiedenis die hun oorsprong en de bijdrage van hun ouders aan het welzijn van de Europese samenlevingen integreert. De onderwijsinstelling is zo een school van anders-zijn geworden, en vereist leerkrachten van anders-zijn.

Samen leven en samen werken betekent noodzakelijkerwijs het waarderen en erkennen van de ander. Wederzijdse onwetendheid belemmert gedeelde levenservaringen, respect en het welzijn van iedereen. Deze erkenning moet met name de vorm aannemen van het onderwijzen van de geschiedenis van de migratie, en herinneren aan wat we te danken hebben aan anderen en de bijdrage van migratie en emigratie.

In België zijn meer dan 400.000 mensen van Marokkaanse afkomst, en deze aanwezigheid is al veel ouder dan 1964, de datum van de ondertekening van het Verdrag voor de tewerkstelling van Marokkaanse arbeiders. Sinds het begin van de 20e eeuw hebben deze mannen en vrouwen in Europa bijgedragen aan de strijd en oorlogsinspanningen van beide wereldoorlogen, daarna aan de kolenkoorts en industrieën, onmisbare motoren van onze economie. Vandaag dragen zij actief bij aan de sociale, culturele en economische ontwikkeling van het land.

In België hebben ze ook een beslissende rol gespeeld in de bevolkingsgroei en, hier en daar, hebben ze gestreden voor gelijkheid en erkenning van mensenrechten.

In een tijd waarin de mensen van de “eerste generatie” langzaam plaatsmaken voor de volgende, en er nu voor kiezen om in België begraven te worden, is een van de ambities van deze tentoonstelling om hen uit de vergetelheid te halen.

Het is essentieel voor hun nakomelingen, maar ook voor ons allemaal, om hen onze erkenning te tonen door hen een plaats in onze geschiedenisboeken te geven. Hun verhaal is ons gemeenschappelijk verhaal geworden en heeft ons collectieve lot gevormd.

Ahmed Medhoune, Andrea Rea, Fatima Zibouh
Commissarissen van de tentoonstelling en publicatie “Belgica Biladi”